Ellys...

Ah efendim uzun aradan sonra yine ben yine ben. Bu sefer bir yere gitmeyecegim kicimin ustune oturup herkes gibi klasik para biriktirmeye calisacam diyorum ama olmuyor sadece demekle kaliyorum.  Bankama uc bes kurus girince kendimi havayollari sirketlerinde, bilet sayfalarinda buluyorum. Yolculuk etmek gercekten hastalik gibi bir sey oldu o heyecani o dusuncesi cantami alip cikmasi buyuk haz veriyor bana. Bu sefer annemle babamla ciktim yola. ''Yerinde dur nereye kadar boyle gezeceksin'' diyen babama yolculugun nasil bir duygu oldugunu gostermek istedim. Kendisiyle bir cok kez yolculuk etsemde ilk defa ayni ucakta uctuk diyebilirim. Kendisinin yukseklik korkusu oldugunuda boylece ogrenmis oldum ah babam ya :) neyse iste boylece insanlar ancak yasadigini yasadiklarinda icindeki duyguyu anlarlar diyerek annem ve babamin 28. evlilik yildonumlerinde surpriz bilet alip Verona'ya asklar sehrine goturdum. Bilen bilir hepi topu 2 gunluk yolculuk yapiyorum ben genelde.