İçimi döküyorum müsadenizle....morg, korona ve ben
Yemin ediyorum bıktım artık içim dışım korona oldu yani en azından psikolojikte olsa ben o hastalığı yaşıyorum hem de bir sağlıkçı olarak. Yok yani sen kimsin be adam hay Allah'ın cezası pis yaratıkkkkkk diye bağırmak istiyorum avazım çıktığı kadar. Neyse sakinim yeniden başlıyorum... okuyanlar artık biliyordur Londra'da yaşıyorum çocukluğumdan beri ve kan bilimlerinde laborantım bir devlet hastanesinde. Zaten anziyete ve panik olan bir insanım ben, tamam her türlü mikropla uğramışlığım var ama koronanın gelmişine geçmişine sövesim var hiç mütevazi olamayacağım. Üstelik astımım var ama korona olmaktan korkmuyorum daha bir kaç hafta önce kabakulak oldum zaten virüslerden nefret ediyorum. Hayat düzenimin içine etmesinden korkuyordum ki başıma geldi... Ben Fas'a geçen ay doğum günümde gitmiştim dönüşte durmaksızın bir öksürük vardı ve Londra'da acil servisler semptom varsa hastaneye gelmeyin evde izole olun diyor bende en az 3 hafta evde ailece babam annem kardeşim dahil izole olduk efendim. Düşünün test olmadan izole olmak ne demek bilmiyorum. 3 hafta sonra hastaneye çalışmaya gittim ve morga işçi arıyorlar yardım edecek olan var mi dediler. Bunun üzerine üzüldüm ve yardıma inmek istedim hatırlatayım hayatımda hiç kadavra görmemiş insanım. Daha sonra zaten görmedim ama morgun nasıl bir yer olduğunu aynen filmlerdeki gibi buz dolapları olduğuna sahitlik ettim. Çalıştığım hastanede sadece 7-8 dolap var fakat koronadan dolayı hergun en az 15-20 kişi getiriyorlarmış diye yakınlardaki bir mezarlıkta seyyar morg yapmışlar maalesef. Tabii ki çok üzüldüm... Laboratuvarda morga inip yardım etmek istesemde calışan bir kadınla anlaşamadık daha doğrusu morg kurallarını bilmediğimiz için bir arkadaşımızın "bir tane görebilir miyiz" demesiyle saygısız damgası yiyip çıkmış bulunduk. Kızcağızın bir sucu yoktu aslında amacımız bünyemizin kaldırıp kaldıramamasıydı ama morg kuralları gereği 'bir tane' diye hitap edilmesi yasaklanmış. Sonuç olarak onlarda haklı yanı vefat etmiş bir insan halen insandır...
Neyse konumuz bu değildi konumuz benim hastanede çalıştığım süre boyunca ailemden ayrı bir yere devlet tarafından yerleştirilmiş olmam. Ki bunu ben seve seve gönüllü istedim zaten sonuç olarak üç hafta karantinada kalmış şimdi göğsümü gere gere işime dönüyordum... hastane yakınında bir otel odasına yerleştirildim. Kardeşim bana valizimi eşyalarımı hazırlamış annem ve babamda gelip otel kapısına bıraktılar yalnız bir çift terlik istemiştim ikisi de sağ ayagım için olan yanlış bir çift yollamışlar sağolsunlar.
Ben böyle süslenip püslenip ohhh be dünya daha varmış yine öğrenci yıllarındaki gibi kalıyorum yiyorum içiyorum saçlarımı düzleştirip Maryl Monroe havasıyla makyajımı yapıp işe gidiyorum diyordum...
Taa ki iki gun öncesine kadar bir nefesizlik bir ateş çıkması ve affedersiniz midem bozuldu... Geldimi yine benim anziyete yeniden, offf Allah'ım ben sana ne yaptım ya tamam belki en sevdiğin kulun değilim arada bir içiyorum bazen isyan ediyorum ama kimsenin hakkını yememişimdir... çocukken öldürdüğüm karıncalar içinde kusura bakma ne olur eşşekler gibi pişmanım cocukluktuuuu o ya!! yok hiç bir dua ise yaramadı ben titriyorum tır tır tırrr tek başıma gecenin bir yarısı odamda. Aşağı resepsiyona insem ona buna bulaştırır mıyım acaba bende varmıdır diye diye bir hal oldum. Bir ateş düşürücü ağrı kesici alıp uyudum, sabah nefesimde sanki düzeldi ama bir şeyler var gibi... yanı panikte de bunlar oluyor zaten panik mi yoksa koronamııı bu ne ne bu bilmiyorum. Astım ilacını alıp fısfıs ağzıma sıkıp maskemi tertemiz takıp hastaneye gittim. Calışan olduğumuz için işçi sağlık sistemini aradım bir güzel de onlardan azar yedim otele geri gönderildim... Eee ne olacak şimdi? Test ne oldu? Yine mi 2-3 hafta işsiz izole olacağım zaten maaşımı sebepsizce 50% kesmişler... Sabancı'nın torunu muyum? Where is the adalet arkadaş? Hem hayatımı riske atıp işe gidiyorum hem maaşım kesilmiş hem odana git ne halin varsa gör diyorlar. Bak şimdi annem babam kardeşimde yok ben tek bu odada ne yapacağım?? Tabii ki yazacam yazmak rahatlatıyor, ha bu arada tiktok indirdim oryantal dansı çok seviyorum belki biraz her şeyin üzerine göbek atarım. Neyse ki bu sabah telefon ettiler araban varsa drive-thru test yapmaya gel dediler, yoksa da bekleyeceksin Pazartesi belkiii belki biri odana gelip örnek alacak dediler... peki o süreye kadar ben ne yiyip içicem odamda ne halim varsa göreceğim sanırım. Su an turp gibiyim maşallah hiç bir şeyim yok benceee ama işte ne olacağını bilmiyoruz...
Dün umutsuz bir şekilde otele dönünce resepsiyon hastaneden bir paket geldi diyerek kapıyı çaldı.. sağolsunlar covid yüzünden ailesinden uzakta yaşayan sağlık çalışanlarına bir çanta yapmışlar içinde kadın bakım ürünleri, kremler, sabunlar, ve bir iki tane noodle var birde sıcak bir çorap. Meğer şu hayatta en çok İsteğimiz düşünülmekmiş... minik bir çantanın beni nasıl mutlu ettiğini anlatamam. Aşağıya odamın hallerini şuanki yaşamımı bırakıyorum... bu arada yalan etmeye gerek yok bir yandan mutluyum yani en azından aileme mikrop bulaştırmamak için buradayım... herkes bu kadar şanslı olamıyor ama ben buraya çalışmakkkk için geldim ya inşallah bir şeyim yoktur ya. Fakat psikolojim ne durumda bilmiyorum çalıştığım süre boyunca hastanede maskeli hemşire ve doktorların oksijene bağlı hastalarını taşıdığını görmek ve bir çok kez cesetlerin kapalı şekilde morga götürülmesi vs görmek içimi burkuyor. Fakat ATLATACAĞIZ güzel dünyamın şaşkın insanları bunlarda geçecek neler geçmedi ki şu kısacık hayatımızın içinden... bende malum bazen böyle ümitsizliğe kapılabiliyorum... ah neyse kalkıp biraz göbek atıp yine uçak biletlerine bakıp hayal kuralım... Sağlıcakla kalın...
Neyse konumuz bu değildi konumuz benim hastanede çalıştığım süre boyunca ailemden ayrı bir yere devlet tarafından yerleştirilmiş olmam. Ki bunu ben seve seve gönüllü istedim zaten sonuç olarak üç hafta karantinada kalmış şimdi göğsümü gere gere işime dönüyordum... hastane yakınında bir otel odasına yerleştirildim. Kardeşim bana valizimi eşyalarımı hazırlamış annem ve babamda gelip otel kapısına bıraktılar yalnız bir çift terlik istemiştim ikisi de sağ ayagım için olan yanlış bir çift yollamışlar sağolsunlar.
Ben böyle süslenip püslenip ohhh be dünya daha varmış yine öğrenci yıllarındaki gibi kalıyorum yiyorum içiyorum saçlarımı düzleştirip Maryl Monroe havasıyla makyajımı yapıp işe gidiyorum diyordum...
Taa ki iki gun öncesine kadar bir nefesizlik bir ateş çıkması ve affedersiniz midem bozuldu... Geldimi yine benim anziyete yeniden, offf Allah'ım ben sana ne yaptım ya tamam belki en sevdiğin kulun değilim arada bir içiyorum bazen isyan ediyorum ama kimsenin hakkını yememişimdir... çocukken öldürdüğüm karıncalar içinde kusura bakma ne olur eşşekler gibi pişmanım cocukluktuuuu o ya!! yok hiç bir dua ise yaramadı ben titriyorum tır tır tırrr tek başıma gecenin bir yarısı odamda. Aşağı resepsiyona insem ona buna bulaştırır mıyım acaba bende varmıdır diye diye bir hal oldum. Bir ateş düşürücü ağrı kesici alıp uyudum, sabah nefesimde sanki düzeldi ama bir şeyler var gibi... yanı panikte de bunlar oluyor zaten panik mi yoksa koronamııı bu ne ne bu bilmiyorum. Astım ilacını alıp fısfıs ağzıma sıkıp maskemi tertemiz takıp hastaneye gittim. Calışan olduğumuz için işçi sağlık sistemini aradım bir güzel de onlardan azar yedim otele geri gönderildim... Eee ne olacak şimdi? Test ne oldu? Yine mi 2-3 hafta işsiz izole olacağım zaten maaşımı sebepsizce 50% kesmişler... Sabancı'nın torunu muyum? Where is the adalet arkadaş? Hem hayatımı riske atıp işe gidiyorum hem maaşım kesilmiş hem odana git ne halin varsa gör diyorlar. Bak şimdi annem babam kardeşimde yok ben tek bu odada ne yapacağım?? Tabii ki yazacam yazmak rahatlatıyor, ha bu arada tiktok indirdim oryantal dansı çok seviyorum belki biraz her şeyin üzerine göbek atarım. Neyse ki bu sabah telefon ettiler araban varsa drive-thru test yapmaya gel dediler, yoksa da bekleyeceksin Pazartesi belkiii belki biri odana gelip örnek alacak dediler... peki o süreye kadar ben ne yiyip içicem odamda ne halim varsa göreceğim sanırım. Su an turp gibiyim maşallah hiç bir şeyim yok benceee ama işte ne olacağını bilmiyoruz...
Dün umutsuz bir şekilde otele dönünce resepsiyon hastaneden bir paket geldi diyerek kapıyı çaldı.. sağolsunlar covid yüzünden ailesinden uzakta yaşayan sağlık çalışanlarına bir çanta yapmışlar içinde kadın bakım ürünleri, kremler, sabunlar, ve bir iki tane noodle var birde sıcak bir çorap. Meğer şu hayatta en çok İsteğimiz düşünülmekmiş... minik bir çantanın beni nasıl mutlu ettiğini anlatamam. Aşağıya odamın hallerini şuanki yaşamımı bırakıyorum... bu arada yalan etmeye gerek yok bir yandan mutluyum yani en azından aileme mikrop bulaştırmamak için buradayım... herkes bu kadar şanslı olamıyor ama ben buraya çalışmakkkk için geldim ya inşallah bir şeyim yoktur ya. Fakat psikolojim ne durumda bilmiyorum çalıştığım süre boyunca hastanede maskeli hemşire ve doktorların oksijene bağlı hastalarını taşıdığını görmek ve bir çok kez cesetlerin kapalı şekilde morga götürülmesi vs görmek içimi burkuyor. Fakat ATLATACAĞIZ güzel dünyamın şaşkın insanları bunlarda geçecek neler geçmedi ki şu kısacık hayatımızın içinden... bende malum bazen böyle ümitsizliğe kapılabiliyorum... ah neyse kalkıp biraz göbek atıp yine uçak biletlerine bakıp hayal kuralım... Sağlıcakla kalın...
Çok çok geçmiş olsun inşallah daha iyi olursun🌿
ReplyDeleteNe günlerden geçiyoruz değil mi? En hayata pozitif bakanımız bile böyle iç dökmeli yazı yazma ihtiyacı duyduysa😔 Sen yine de o yaşam alanında enerjini yüksek tutmaya bak💃 Bugünler geçtiğinde umarım çok mutlu günlerimiz olur da, bu korona günlerinde yazdığımız çizdiğimiz şeylere bakıp hey gidi deriz💛
çok teşekkür ederim elimden geldiğince sıkılmamaya çalışıyorum. Umarım biran önce bu lanetten kurtuluruz :))
DeleteCanım Elly’im❤️Konuşana kolay yaşayan bilir ama evrene ne mesaj yollarsan o sana geri gelirmiş.Pozitif olalım ki her şey olması gerektigi gibi olsun.The Secret’ı izledin mi bilmiyorum ama tavsiye ederim.Belki meditasyon gibi gelir sana çünkü🙏🏻💕
ReplyDeleteAyrıca ben de panik atak ve anksiyetr hastasıyım 12 senedir.Ne demek oldugunu cok iyi bilirim.O girdaptan en kısa sürede cıkacaksın az daha sabır💕🙏🏻
Çok öpüyorum😘
inşallah en kısa zamanda kurtuluruz. çok teşekkür ederim canım iyi ki varsın. hemen bakacam The Secret'e. Anksiyete mafetti beni... alışacaz artık...
DeleteHepimizde bu korku var maalesef. İnşallah tez zamanda geçer.
ReplyDeleteBen simdilik negatif ciktim ama ne zaman ne olacagini bilmiyoruz. Umarim biran once biter kurtuluruz...
DeleteKorkuyu hissediyoruz, hepimizde bir belirsizlik var. Hatta güvensizlik, bitecek az kaldı. Sağlıkla kal.
ReplyDeleteevet aynen oyle. gececek insallah az kaldi. ben alistim artik hergun hastanenin icinde olmaktan. umarim biran once biter. saglicakla kalin...
DeleteBiraz kalkıp göbek atayım :) Çok samimi.
ReplyDeleteahahaha genelde oyle yapiyorum :)
DeleteGeçmiş olsun, sağlık çalışanları bu süreçte ciddi sınavlar vermek durumumda kaldı. Umarım daha fazla uzamadan biter ve herkes rahat bir nefes alır.
ReplyDelete